Şizofrenide Motivasyon Kaybına Bağlı Enflamasyon
Özet: Yeni bir çalışma, şizofreni hastalarında inflamasyon ve motivasyonel eksiklikler arasında biyolojik bir bağlantı olduğunu ortaya çıkararak, mevcut ilaçların ele alamadığı semptomlar için umut vadeden bir tedavi hedefi belirledi. İnflamasyon belirteci C-reaktif proteinin daha yüksek seviyeleri, ventral striatum ve ventromedial prefrontal korteks gibi ödül ve motivasyonla ilgili beyin bölgelerindeki aktivitenin azalmasıyla ilişkilendirildi.
Bu beyin değişiklikleri halüsinasyonlar veya sanrılar yerine, iş veya sosyal ilişkileri başlatma zorluğu gibi olumsuz semptomlarla özel olarak bağlantılıydı. Bulgular, bu hasta alt grubundaki iltihabı hedef alan hassas tıp denemeleri için temel oluşturuyor.
Önemli Bilgiler:
· Enflamasyon-Motivasyon Bağlantısı: Yüksek C-reaktif protein düzeyleri motivasyonel eksikliklerle ilişkilidir.
· Etkilenen Beyin Devresi: İltihaplanma, ventral striatum ve prefrontal kortekste ödülle ilgili aktiviteyi bozar.
· Hedefli Tedavi Denemesi: İnfliximab, hem yüksek inflamasyon hem de negatif semptomları olan hastalarda test ediliyor.
Kaynak: Emory Üniversitesi
Emory Üniversitesi'nden yapılan yeni bir araştırma, şizofreni hastalarında iltihaplanma ile motivasyon eksikliği arasında biyolojik bir bağlantı tespit etti ve mevcut tedavilere uzun süredir direnç gösteren semptomların tedavisi için yeni bir umut sundu.
Amerikan Nöropsikofarmakoloji Koleji'nin resmi yayını olan Neuropsychopharmacology'de yayımlanan araştırma, karaciğer tarafından üretilen iltihabın kan biyobelirteci olan C-reaktif proteinin yüksek seviyelerinin, ödül ve motivasyonla bağlantılı beyin devrelerindeki aktivitenin azalmasıyla ilişkili olduğunu buldu.
Bu beyin değişiklikleri, iş, ilişki veya okul bulma zorlukları gibi motivasyonel eksikliklere özgü şizofreninin negatif semptomlarıyla bağlantılıydı. İltihaplanma, halüsinasyonlar, sanrılar veya depresyon gibi diğer şizofreni semptomlarıyla ilişkili değildi.
Bulgular önemlidir çünkü mevcut antipsikotik ilaçlar bu motivasyonel eksiklikleri ele almaz ve bazı durumlarda onları daha da kötüleştirebilir. Bu semptomlar ayrıca şizofreni hastalarında zayıf işlevsel sonuçlarla güçlü bir şekilde ilişkilidir.
Araştırmacılar, daha önce depresyon çalışmalarında iltihaplanmaya karşı hassas olduğu gösterilen ventral striatum ve ventromedial prefrontal korteksi içeren önemli bir beyin devresine odaklandı.
Emory Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri ve Davranış Bilimleri Bölümü'nde doçent olan Dr. David Goldsmith, "Bu, şizofrenide iltihabı hem ödül devrelerindeki beyin değişiklikleriyle hem de belirli motivasyonel semptomlarla ilişkilendiren ilk çalışmadır" diyor.
"Bu semptomların altında yatan biyolojik mekanizmayı belirleyerek, hastalara gerçek rahatlama sağlayabilecek hedefli tedaviler geliştirmeye bir adım daha yaklaşıyoruz."
Çalışma, inflamasyonu hedef alan tedavilerin yalnızca belirli bir hasta grubuna, yani yüksek inflamasyon belirteçleri ve önemli motivasyon zorlukları olan hastalara fayda sağlayabileceğini öne sürerek hassas tıp yaklaşımını destekliyor.
Örneğin, şizofreni hastalarında inflamasyonu hedef alan ilaçlarla ilgili önceki çalışmalar, hangi hastaların bu yaklaşımlardan fayda göreceğini belirleyemedikleri için büyük ölçüde başarısız olmuştur.
Çalışma, şizofreni hastalarında yüksek inflamasyon ve motivasyon eksikliği olan hastalarda romatoid artrit ve inflamatuvar bağırsak hastalığını tedavi etmek için yaygın olarak kullanılan anti-inflamatuar ilaç infliximab'ı test eden Emory'deki mevcut deneysel tıp çalışmasının temellerinin atılmasına yardımcı oldu.
Bu, infliximab'ın bu hasta popülasyonunda ilk kez çalışıldığı ve inflamasyonun bu devre ve bu semptomlar üzerindeki etkisinin nedensel olup olmadığını test etmek üzere tasarlandığı bir çalışmadır.
Goldsmith, "Alandaki en büyük karşılanmamış ihtiyaçlardan biri olmaya devam eden şizofreninin negatif semptomlarını tedavi etmek için yeni stratejiler geliştirmeye acil ihtiyaç var" diyor.
"Bu araştırma hattının bunu değiştireceğini umuyoruz. Şizofreniden kurtulmayı desteklemek istiyorsak, bu semptomları tedavi edebilmeliyiz."
Finansman: Çalışma, beş yıl boyunca toplam 957.420 $ tutarında bir K23 Kariyer Geliştirme Ödülü (K23MH114037) ve KL2TR002381 ve UL1TR002378 aracılığıyla Ulusal Ruh Sağlığı Enstitüleri tarafından finanse edildi. Projedeki akıl hocaları arasında Andrew Miller, MD (birincil akıl hocası), Michael Treadway, PhD ve Elaine Walker, PhD yer aldı.
Bu iltihap ve şizofreni araştırma haberleri hakkında
Yazar: Jennifer Johnson McEwen
Kaynak: Emory Üniversitesi
İletişim: Jennifer Johnson McEwen – Emory Üniversitesi
Resim: Resim Neuroscience News'e aittir
Orijinal Araştırma: Kapalı erişim.
“ İltihaplanma, şizofreni hastalarında kortikostriatal ödül devresinde isteksizlik ve azalmış dinlenme durumu işlevsel bağlantısıyla ilişkilidir ” David Goldsmith ve diğerleri tarafından. Nöropsikofarmakoloji
Soyut
Şizofreni hastalarında inflamasyon, kortikostriatal ödül devresinde isteksizlik ve azalmış dinlenme durumu fonksiyonel bağlantısıyla ilişkilidir
Düşük dereceli inflamasyon, şizofreni hastalarında negatif semptomlarla ilişkilendirilmiştir. Bu semptomlardan, özellikle avolisyon alanındaki motivasyon ve haz eksiklikleri özellikle sakatlayıcıdır.
Depresyon hastalarında motivasyonel eksiklikler üzerinde inflamasyonun etkileri, inferior ventral striatum (iVS) ve ventromedial prefrontal korteksi (vmPFC) içeren kortikostriatal ödül devresindeki bozulmalarla ilişkilidir.
Bu doğrultuda şizofreni hastalarında inflamasyon, negatif semptomlar ve kortikostriatal ödül devresi arasındaki ilişkileri inceledik.
Şizofrenisi olan 57 bireyde negatif semptomlar ve yüksek duyarlılıklı C-reaktif protein (hsCRP) elde edildi. Dinlenme durumu işlevsel bağlantısı (rsFC) bu bireylerin 43'ünün bir alt kümesinden elde edildi.
hsCRP ile motivasyon ve haz (MAP) ve ifade gücü (EXP) boyutları arasındaki ilişkiler, Kısa Negatif Semptom Ölçeği (BNSS) ile iVS ve vmPFC arasındaki hedeflenmiş rsFC arasında test edildi. Tüm istatistiksel modellerdeki yardımcı değişkenler arasında yaş, cinsiyet, ırk, sigara kullanımı, vücut kitle indeksi, depresyon ve klorpromazin eşdeğerleri yer aldı.
hsCRP, BNSS MAP ile önemli ölçüde ilişkiliydi (β = 0.34, p corr = 0.022, özellikle avolisyon ve asosyallik alanları ( p < 0.05), ancak BNSS EXP ile değil (β = -0.17, p corr = 0.57) veya körelmiş duygulanım veya aloji alanları (her ikisi de p > 0.05). hsCRP ayrıca sağ iVS'den vmPFC'ye kadar azalmış rsFC ile önemli ölçüde ilişkiliydi (β = -0.37, p corr = 0.029), bu da daha yüksek (hsCRP >2 mg/L) ancak daha düşük inflamasyonu olmayan bireylerde artmış avolisyon ile ilişkiliydi (sırasıyla β = -14.01, p = 0.007'ye karşı β = 0.07, p = 0.77).
hsCRP'nin şizofreni hastalarında azalmış avolisyon ve kortikostriatal rsFC ve artmış inflamasyonla ilişkili olduğu bulunmuş olup, bu durum şizofreni hastalarının bu alt grubunda beyin bağlantı değişiklikleriyle bu ilişkilerin tekrarlanması için daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulduğunu göstermektedir.
